Ich höb mich in ein bölke versjlik
Tekst: Etty en Peter Willemse Kemp, Wim Kemp
Composietie: Wim Kemp
Refrein:
Giesteraovend, toet miene allergrootste sjrik,
höb ich mich in ein bölke versjlik.
Ich dach, nemes kint mich hie betrappe,
wie ich inins nao aom mós happe.
Ich zoog al blouw en emes sjloog op miene rök,
maar ´t bölke kwaam neet trök.
Giesteraovend, toet miene allergrootste sjrik,
höb ich mich in ein bölke versjlik.
Alleen in laatste refrein:
Al liek ´t nog zo sjmakelik, ich belaof.... ich belaof....,
det ich noojt meer ´n bölke sjlik
Op de resepsie van de Prins bön ich oet de bol gegaon,
ich had nieks meer gegaete en det waas nieks gedaon.
Nao ein aantal pilskes rammelde de maag,
toen kwaam ´t eerste aete van de ganse daag.
Ein bord mit bitterballe ging dao róndj,
mich leep ´t water al oet de móndj.
En op ein sjtil en röstig ougeblik höb ich d´r ellef ingesjlik.
Ich waas verkleid van kop toet teen en ging nao de optoch haer.
Toen kwaam dae hoge wage, de Prins mit heel väöl flaer.
Mit ein vastelaovend-driedöbbel-alaaf,
sjmeet hae nao de kienjer de sjlók van baove-aaf.
Ich waas te sjnel veur det menke naeve mich,
hae keek mich aan mit ein sip gezich.
´t Sókkerbölke had ich ingepik en heel sjnel ingesjlik.
